Dat is precies wat ‘onze’ Iris heeft gedaan. Ze heeft 160 krantenartikelen over klimaatactivisme geanalyseerd, waarbij ze heeft onderzocht in hoeverre de frames die ze uit de teksten kon halen overeenkwamen met de visuele frames die ze uit de bijbehorende foto’s kon halen. Dat leverde een stapel van 17 verschillende soorten frames op, én de conclusie dat in de meeste gevallen het beeldframe ook in de tekst is aan te wijzen.
"Hebben die klimaatactivisten niets beters te doen? Ga werken in plaats van onrust te zaaien op straat", "Eindelijk een groep die inziet waar het echt om draait", "Wat een hysterie om niks, geen aandacht geven deze lui" - dit soort uitingen komen voort uit mentale frames die we in ons hoofd hebben. Foto's hebben veel invloed op welk frame in ons hoofd de overhand krijgt. Kijk maar eens naar de foto hiernaast. Grote kans dat bij jou het 'Gevaar, overlast en schade'-frame werd opgeroepen. Dit frame zet in de spotlight hoe de acties van de klimaatactivisten vooral veel gevaar, overlast en schade veroorzaken. De leus op de foto kan als een soort dreigement worden geïnterpreteerd, waarbij de opstand (de riot) dan voor veel overlast zal zorgen. Maar het kan ook zomaar zijn dat dit beeld bij jou juist een een ander frame oproept, zoals het 'Vreedzaam & strijdbaar', waarbij de nadruk ligt op hoe deze groep juist alleen geweldloos demonstreren. Immers: van een 'opstand' is helemaal geen sprake, waardoor het verschil tussen een gewelddadige opstand en deze vreedzame demonstratie alleen maar meer wordt uitvergroot.
Dit voorbeeld laat meteen de moeilijkheid van beeldframing zien. Beelden bieden niet veel ruimte voor nuance. De verwerking gaat directer en sneller, waardoor je brein sneller tot een conclusie komt dan bij een tekst. Tekstframes kunnen een stuk genuanceerder zijn, doordat er meer ruimte is voor uitleg en context. In een tekst kun je bijvoorbeeld aandacht besteden aan hoe mensen over een onderwerp denken of welk gevoel het bij ze oproept. Een consequentie daarvan is dat niet alle frames die Iris in de teksten gevonden heeft, ook in de beelden gevonden konden worden.
Een andere consequentie is dat het vrijwel onmogelijk is om alléén op basis van een beeld een volledig verhaal te construeren. Tekstuele context kan opeens een heel ander licht laten schijnen op je eerste conclusie van het beeld. Zo zou het bijbehorende verhaal bij deze foto je bijvoorbeeld ook kunnen sturen naar het 'Aanpakken dat ecotuig'-frame, waarbij het draait om dat deze groep harder bestraft moet worden. Het dreigement op het bord zou in dat geval een reden moeten zijn om hard op te treden: we laten ons toch zeker niet afpersen? Met de juiste uitleg zou dit beeld dus bij allerlei verschillende framehokjes kunnen passen.
