Vier redenen waarom jij de sportschool nog niet hebt opgezegd

Zeg het eens eerlijk, heb je een abonnement op een sportschool waar je stiekem nooit komt? Of misschien een andere abonnementsservice met een flinke laag stof erop? Maar zit die maandelijkse afschrijving die erbij komt kijken je toch wel een beetje dwars? Balen! Maar in dit artikel leggen we je graag uit waarom dit je overkomt. En vooral: dat het echt niet helemaal je eigen schuld is. Dat komt omdat zo’n abonnement ontworpen is om je wél te laten betalen, maar niét te laten komen.

Persuasief design vanuit de sportschool

Na een tijdje van niet-sporten begint ons initiële optimistische brein toch een andere conclusie te trekken: ‘helaas pindakaas; dit gaat niks worden’. En precies daarom hebben sportscholen een aantal onbewuste breinregels voor zich ingezet. Tenminste deze vier kom je vaak tegen (en werden verzameld & geanalyseerd door onderzoeker Jodi N. Beggs in het boek ‘Nudge Theory in Action’):

1. Verliespijn minimaliseren. Mensen hebben een aversie tegen verlies. Betalen voor iets wat je niet gebruikt, doet pijn. Daarom proberen sportscholen de maandelijkse kosten zo laag mogelijk te houden. Hoe lager de kosten, hoe minder het voor jou de moeite voelt om het op te zeggen omdat je ‘verliespijn’ meevalt als je er eigenlijk geen gebruik van maakt.
   
   
2. Afwezigheid van ‘afrekenpijn’. Is het je überhaupt niet opgevallen op je rekening dat het maandelijkse abonnement werd afgeschreven? Dan is de kans zelfs nóg groter dat je het niet opzegt. Maandelijks contant aftikken doet ons veel meer pijn dan een abstracte afschrijving. Precies daarom pinnen sommige mensen maandelijks een bedrag dat ze dan contant uitgeven. Dat voelt echt een stuk concreter (en doet dus ook meer ‘pijn’). Reizen op saldo met de NS zorgt helemaal voor de afwezigheid van afrekenpijn. Je ‘bliept’ jezelf naar binnen bij een poortje, maar merkt weinig van de daadwerkelijke kosten. Ook festivals maken hier gebruik van door je muntjes te laten kopen. Zo’n muntje is minder verbonden met echt geld en daardoor doet €6,50 (of meer!) afrekenen voor een frietje mayo minder pijn.
   
   
3. Hoge drempels. We hebben het vaak druk en een druk brein is geneigd af te haken of uit te stellen als iets lastig of vervelend is. Het opzeggen van je abonnement kan vaak alleen maar persoonlijk, of via een irritante speciale schriftelijke weg. Hoe meer stapjes en gedoe, hoe groter de kans dat we gaan uitstellen. Dit is ook hoe veel goede doelen helaas werken. Aanmelden is gemakkelijk, je weer afmelden een bureaucratische nachtmerrie. Grote kans dat je de kosten met de moeite gaat vergelijken en denkt: ‘Ach, laat maar zitten. Zo veel kost het me nou ook weer niet.’
   
   
4. Allemaal extra’s. Waarom hebben veel sportscholen een juice-bar of een zonnebank? Service? Misschien. Maar we gebruiken het ook als een mentale smoes om het verlies van ons maandelijkse abonnement mee te verzachten. ‘Misschien hang ik niet vaak aan de gewichten, maar ik kan in ieder geval gratis onder de zonnebank.’ Zo voelt het alsnog alsof je er iets aan hebt.

Help jezelf: betaal per keer

Conclusie: er wordt veel gedaan om je te houden als betalend lid. Zijn het allemaal schurken? Misschien een klein beetje. Maar als iedereen zou komen zou het maandelijkse bedrag eigenlijk veel hoger moeten zijn. Dus ergens profiteren de sportende leden van de afwezigheid van de rest. Het zou overigens wel kunnen helpen om méér te betalen, want dan wordt de verliespijn ineens een stuk groter. Wellicht zó erg dat we zelfs daadwerkelijk gaan. Wie weet. Maar vat dit alsjeblieft niet als tip op om een hoger bedrag te gaan betalen. Wij zeggen: opzeggen die handel en per keer gaan betalen. Dat is dan wel duurder per keer (en het doet een beetje zeer als je het telkens los moet betalen), maar uiteindelijk bespaart de sporadische sporter er geld mee!